Konuğumuz Apaçaçık Radyo programcısı ve akademisyen Deniz Gündoğan İbrişim ile sohbetimize devam ediyoruz. Çağdaş Kenya edebiyatının öne çıkan romanı Yusufçuk Denizi'ni ekosömürgesizleştirme ekseninde tartışırken İbrişim'in yeniden kavramsallaştırdığı slow wit(h)nessing / yavaş birlikte tanıklığın ne olduğunu, yeryüzünü, doğayı ve insan dışı varlıkları kuşatan yeni bir tanıklık ve varoluş halini konuşuyoruz.

Konuğumuz Apaçık Radyo'da Ekokozmopolitan'ı hazırlayıp sunan akademisyen Deniz Gündoğan İbrişim ile çağdaş Kenyalı yazar Yvonne Adhiambo Owuor’un The Dragonfly Sea (2019) adlı romanını “eko-sömürgesizleştirme” çerçevesinde ele alıyoruz. Dividual/bölünebilir benlik kavramını denizin hafızası ile birlikte düşündüğü çalışmasından hareket ile İbrişim'in açtığı ufuktan ilerleyerek yeryüzünün ve denizlerin gördüğü şiddetle yüzleşen kahramanın yolculuğuna eşlik ediyoruz.

Ursula K. Le Guin'in dünyasındaki insan dışı varlıkları, dönüşüm ve doğa vurgusunu Yerdeniz Büyücüsü romanı üzerinden konuşuyor; Le Guin'in tahayyül ettiği kurmaca evrenin incelikleriyle bildik kahramanın yolculuğu hikayesini nasıl dönüştürdüğünü tartışıyoruz.

Ursula K. Le Guin'in "Kadın Kocasını Anlatıyor" öyküsünden yola çıkarak dönüşümleri, kurt adam mitolojisini konuşurken, insandan gayrının varoluş koşullarını düşünmeye devam ediyoruz.

Bilge Karasu'nun Göçmüş Kediler Bahçesi kitabındaki insan dışı varlıklar etrafında sürdürdüğümüz tartışmayı Yengece Övgü ve Alsemender masalları ile tamamlıyoruz. İnsanın, hayvanın ve bitkinin birbirine dolandığı bu masallar dünyasında insan ve insan dışını eşit bir zeminde kavramanın, insandan gayrının gözüne bürünmenin anlamını sorguluyoruz.

Bilge Karasu'nun Göçmüş Kediler Bahçesi kitabındaki masalları insan ile insan dışının kesişimi üzerinden konuşmaya devam ediyor; insanın bir başkasını anlama çabasının yazınsal düzlemde onun yerine geçmeyi denemesiyle mümkün olup olmayacağını tartışıyoruz.

Göçmüş Kediler Bahçesi’ndeki gezintimizi sürdürüyoruz ve Bilge Karasu’nun 'Avından El Alan' ve 'Korkusuz Kirpiye Övgü' öykülerindeki hayvanlardan insanhayvanlara dolaşık ölümdirimi, hayvanın yerine geçmenin anlamını konuşuyoruz.

İsyanını alışageldik dili ve yazma biçimlerini bozguna uğratarak gösteren Bilge Karasu’nun Göçmüş Kediler Bahçesi kitabını konuşuyoruz. İçinden geçtiğimiz zorlu dönemde edebiyatın eleştirelliğine, isyankar sesine ve aynı zamanda sağaltıcı gücüne çok ihtiyacımız var. İnsanla ve insan dışı varlıklarla kurduğumuz ilişkinin metaforik göstereni olarak 'Avından El Alan' öyküsünün okurunu felsefi düzlemde iktidar ilişkisini düşünmeye nasıl davet ettiğini, dilin ve yazının iyileştiriciliğini nasıl somutladığını tartışıyoruz.