Send us a text

अचानक जुनी वाचलेली बातमी आठवली ज्यात लिहिले होते कि एकाचवेळी, एकाच ठिकाणी शिकागो अमेरिका येथे एक हजार पक्षी मरण पावलेले आढळले. इतक्यात आपल्याच देशातील जैसलमेर येथे वीज वाहिन्यांमुळे १९००० पक्षी मरण पावले. हे सर्व सत्य असलं तरी त्या दिवशी माझ्या मनात कायम येत गेलं कि, कित्येक वर्षे मी या माझ्या मित्रांना चिवचिवाट करतांना, भांडतांना, मारामार्‍या करतांना बघीतलेय पण आज पर्यंत कधी एका पक्ष्याला पण झाडाखाली मरुन पडलाय किंवा अजुन कोणत्याही परिसरात नैसर्गिक रित्या मृत पडलाय असे बघीतलेलं नाही. नव्हे जगात कुठेही सहसा असे आढळत नाही.

Send us a text

बोलता बोलता त्यातली एक ‘आमच्या आई ना....’ करत सुरू झाली. ‘आमच्या आई’ म्हटल्याबरोबर लक्षात आलं की आता सासुबाईंची काही खैर नाही. मधूनच काही ऐकू येत होतं, तर मधूनच काही त्यांच्या हसण्या खिदळण्यात विरून जात होतं. बहुतेक त्या मैत्रिणी मैत्रिणीच आल्या असाव्यात. बोलण्यावरून तरी त्या मुंबईच्या वाटत होत्या. एक तुटक वाक्य ऐकू आलं, ‘अगं, असं वाटतं ना कधी कधी ...' हे वाक्य दोन वेळा पाठोपाठ बोललं गेलं. त्यामुळे बोलण्यातील तीव्रता, भावनांची तीव्रता, सासू-सुनेचं नातं कसं असेल याची कल्पना आली.

Send us a text

दहिवडी बसस्थानकावर तिकिटासाठी ७ रुपये नसल्याने तिष्ठत बसलेले धनाजी जगदाळे यांना ४०,००० रुपयांचे बंडल सापडले. हे पैसे प्रामाणिकपणे परत करत मनाने धनवान असलेला धनाजीने ते बक्षीस नाकारले. म्हणाला, " तुमचे पैसे तुम्हाला मिळाले. आता तुम्ही तुमच्या बायकोचे ऑपरेशन करू शकता यात मला सर्व काही मिळाले". आणि फक्त तिकिटासाठी ७ रुपयेच घेतले.
ही केवळ प्रामाणिकतेची गोष्ट नाही, तर माणुसकीचीही आहे!