検索キーワード： 著者 "Normurad Norkobilov" すべてのカテゴリー

Otasi uni shaharga olib ketishga ahd qilib, poyezd bekati tomon yo‘lga tushishadi. Yo‘l-yo‘lakay bolakay uni o‘rab olgan borliqning har bir fusunkor ko‘rinishiga ahamiyat berib, undan hayratlanib, dunyo-dunyo quvonchlarga to‘lib o‘ynab borardi. Bu "yengiltaklik" otasiga yoqmaydi. Uni jerkib-jerkib tashlaydi. Bolakay tutib olgan chiroyli kapalagini otasiga ko‘rsatib, uni ham quvontirmoqchi bo‘ladi, lekin otasi qo‘lidan kapalakni yulib olib, kaftlari bilan g‘ijimlab, oyoqlari ostidga tashlaydi.

Qaynoq garmsel shaharni o‘z hukmiga olgan. Hammayoq chang-to‘zon, ivirsiq. Hamma yoq sap-sariq, yakkam-dukkam yashillikni kul bosgan. Korxona mo‘rilaridan qora-ko‘kish tutun burqsib, osmon xira tortgan.... Shunday fayzsiz sharoitga ko‘nikib, bu yerdagi odamlar o‘zlarini hech qiynamay tashvishsiz yashab kelishardi. Qizchasi bilan qishloqdan ko‘chib kelgan yoshgina ayol bu tartibni buzadi.

Ko'hna buloq qavatdan yangi buloq ko'z ochadi. U borliqdan hayratlanib, zavqlanib, atrofini o'rab olgan maysalaru-chechaklar, turli xil hasharotlar, kapalagu-arilarga ham quvonch ulashib, to'lib-to'liqib oqib boradi. Lekin yo'lida ochko'z, g'azabkor odamlarga duch kelib qolib, qo'rqib ketadi. Qarang-ki, ikki qo'shni qirpichoq bo'lib yerlari bo'ylab oqib o'tgan buloqni o'ziniki qilib olmoqchi. Buloq esa o'zining kimgadir tegishli bo'lishini hech hazm qilolmaydi. Va yana yer ostiga kirib ketadi. U tufayli hayot olgan atrof borliq esa quriydi, qochadi, yo'q bo'ladi...

Inson qalb ko'zlari bolaligida ochilsa ochildi, yo'qsa qalb eshiklari mixlanib, olamni anglamoqqa tayyor ko'zlar yillar o'tgani sayin xiralashib boraveradi. Bu savob ishda muallimlarimiz xizmati beqiyoz. Ming xil qiyinchilik va tushunmovchiliklarga qaramay, ular odatiy ko'nikmalardan voz kechib yosh vujudda hayratlanish, sevish tuyg'usini shakllantirishga zamin tayyorlashadi. Shoygul muallim xuddi ana shular toifasidan.